κάποιοι γλεντάνε βλέποντας μας να κοιμόμαστε
οι κρατικοί μηχανισμοί κάνουνε πάρτι όσο τα νιάτα αναλώνονται σε μάχες μεταξύ ριζοσπαστικών παρατάξεων
δεν υπάρχουν ιδέες
τα ίδια πρόβατα μα ακόμα πιο άσπρα, η μαυρισμένη ψυχή τους δεν ψάχνει διέξοδο
έχει εθιστεί στο κάλεσμα του βοσκού που τα οδηγεί σε σφαγή δια παρελάσεως όπου οι θεατές δεν κρατάνε σημαίες αλλά πιρούνια και φωνάζουν «πιο γρήγορα!»
κι εμείς βιαζόμαστε, ζητάμε όλοι μια αλλαγή μα πως θα ‘ρθεί;
χρόνια κυβερνώμενοι από τις ίδιες οικογένειες απορούμε γιατί
κατακρίναμε όλοι μαζί τον αμερικάνικο λαό για του μπους την επανεκλογή
μα δεν διαφέρουμε σε τίποτα, ίσως να είμαστε πολύ χειρότεροι γιατί
είναι βλάκας αυτός που δεν έχει κρίση και είναι άβουλος μα
πιο βλάκας είναι αυτός που τον κρίνει ενώ πράττει παρόμοια «κοίτα γύρω σου»
είναι στ’ αλήθεια ό,τι ονειρευόσουν όσα βλέπεις;
θέλω να μου πεις αν τα βράδια ήσυχος κοιμάσαι;
είναι ώρες που αισθάνομαι ότι απευθύνομαι σε ώτα μη ακοώντων μονίμος απόντων από την πραγματικότητα
δεν υπάρχει πια τίποτα στο οποίο να μπορώ να πιστέψω
έφερα ένα παιδί σε αυτόν τον κόσμο και αισθάνομαι ένοχος
δεν βρίσκω κάτι καλό σε αυτό το πλάσμα να παραδώσω τι να του δώσω;
με τι αρχές να το μεγαλώσω όταν οι αξίες γκρεμίζονται κάθε μέρα συθέμελα
από τους ίδιους που μας ζητάνε να είμαστε νομοταγείς και τίμιοι πολίτες
δεν είναι δίκαιο και αυτό που κάνω δεν είναι επανάσταση ουσιαστική δυστυχώς
γράφω κείμενα γιατί οι βόμβες κοστίζουν κι εγώ είμαι απλά χαμηλόμισθος
είναι ο καθένας μόνος του τίποτα και τα κινήματα υπονομεύονται από ψιλά
είναι ο τόπος που ζω μια αμαρτία που αναπολεί το χθες και δεν πάει μπροστά
μας ‘κόψαν τα πόδια κι εμείς κλαίμε όχι γιατί δεν μπορούμε να σταθούμε και να υψώσουμε ανάστημα
αλλά γιατί δεν μπορούμε να τρέχουμε να υπηρετούμε
σαν να μη θέλουμε να ξε-υπνωθούμε
σπάστε επιτέλους την τηλεόραση
ανακτήστε την εγκεφαλική διόραση και συνειδητοποιήστε ποιοί είστε
η μεγαλύτερη παραγωγή του hollywood είναι η μίζερη καθημερινότητα
που σφυρηλατεί και πλήττει κάθε υπο-νοήμων οντότητα, ξυπνήστε ρε!
η αλήθεια που ζούμε είναι μακράν το μεγαλύτερο ψέμα
κι αν όσο υπάρχουμε αυτό δεν το μάθουμε και δεν πράξουμε όπως αρμόζει τώρα
τότε το τέλος θα έρθει νωρίτερα και όσα πράξαμε θα είναι ανούσια και άχρηστα για τις επόμενες γενιές – για τα παιδιά μας